Moje najlepsze łupy z SH – cz. I (sukienki i nakrycia wierzchnie)

Taki wpis miałam ochotę zrobić już dawno, dawno temu, ale myśl, że miałabym pokazywać Wam ubrania na sobie i udawać, że umiem pozować sprawiała, że wciąż go odkładałam na bliżej nieokreślone jutro. Ostatnio przekonałam się jednak, że można napisać ciekawy wpis o ubraniach bez konieczności udawania modelki (zerknijcie do Ani KLIK).

Dlaczego SH?

O moim podejściu do mody, a dokładniej o tym jak zmieniało się ono na przestrzeni lat pisałam kiedyś na blogu (TUTAJ). Od tamtej pory jeszcze kilka razy zmieniałam swoje myślenie i o ile w kwestii własnego stylu mam już nieźle poukładane w głowie KLIK (między innymi dzięki Marii i jej genialnej książce) tak przydarzyło się coś co wywróciło moje myślenie do góry nogami. Co takiego? Obejrzałam dokument “The True Cost”. Wiem, że dla kogoś może to wręcz wydać się śmieszne, bo przecież nie ma tam teoretycznie niczego o czym bym już wcześniej nie czytała (chociażby u Joanny Glogazy). Ale dopiero zobaczenie tego wszystkie wstrząsnęło mną tak, że przez długie tygodnie nie miałam ochoty kupować żadnych, nowych ubrań. Od razu może uprzedzę – nie mam zamiaru stawiać sobie twardych granic (w stylu, że przez rok nie kupię żadnego ubrania w sklepie), ale chcę w miarę możliwości ograniczyć do minimum swoje zakupy. W jaki sposób? Przede wszystkim właśnie kupując w second handach, czy szyjąc ubrania u krawcowej. Ewentualnie kupując ubrania firm, które stosują się do zasad fair trade, a dopiero na końcu, gdy nie mam wyjścia kupując w ‘zwykłych sklepach’.

Gdzie kupuję?

To pytanie pojawia się zawsze, gdy na Insta pokazuję swoje łupy 🙂 Jak pewnie każdy kto kupuje w tego typu sklepach mam swoje ulubione miejscówki, z których rzadko wychodzę z pustymi rękami, ale też zdarza mi się zaglądać do zupełnie przypadkowych ciuchlandów. Najbardziej lubię te duuuuże, gdzie co prawda trzeba poświęcić o wiele więcej czasu na przejrzenie wszystkiego co wisi na wieszakach, leży w koszach albo i na podłodze :/ ale to tam najczęściej można znaleźć najlepsze perełki.

Druga zasada to małe miasta – niestety w tych większych wybór ubrań jest zwykle dużo gorszy, a ceny wyższe. Mój absolutnie ulubiony sh znajduje się w Zamościu, koło Kauflandu (mieszkanki mojego rodzinnego miasta na pewno będą wiedziały, który to). Teraz mieszkając w Tarnowie, który okazał się istnym zagłębiem second handów ulubionych miejsc mam kilka. Numer jeden znajduje się na przeciwko dawnej Almy (przy ul. Dąbrowskiego), to jeden z tych molochów, w których niestety trzeba ‘grzebać’ w oceanie ubrań jak to nazywa moja Zu, jego filię otworzyli niedawno bliżej mnie – na Słonecznej, na przeciwko Zenitu, ale mam wrażenie, że towar jest tu nieznacznie gorszy. Drugim ulubieńcem jest dla odmiany mały SH na moim osiedlu, obok biedronki na Słonecznej. Tutaj ubrania są już droższe i bardziej wyselekcjonowane, ale kupiłam już tam kilka rzeczy, z których jestem mega zadowolona, więc zaglądam regularnie.

Jak kupuję?

Sam sposób kupowania w SH znacznie różni się od tego w zwykłych sklepach. Trzeba przede wszystkim uzbroić się w cierpliwość i zarezerwować sobie znacznie więcej czasu. Szybki rzut oka na wieszak może nie wystarczyć, bo często trzeba się przedrzeć przez milion ciuchów zanim dotrzemy do tego jednego wartego uwagi. Oczywiście nie będziemy szczegółowo przeglądać się każdej jednej sztuce odzieży, bo dnia by nam nie starczyło. Warto więc wprowadzić wstępną selekcję.

Ja przede wszystkim patrzę na kolor i oglądam tylko te rzeczy, które mieszczą się w mojej palecie barw. Potem patrzę na krój i jeśli jest “mój” to wrzucam do koszyka. Na konkretne oględziny przyjdzie czas na końcu jak już przejrzę wszystkie wieszaki (kosze, pudła itp.). Wtedy dopiero sprawdzam dokładnie rozmiar, skład materiału i szczegółowy stan ubrania. Zdarza mi się kupować za duże rzeczy, jeśli wiem, że przeróbka ich będzie łatwa i tania (np. spódnice). Wybieram też te z dobrych materiałów. Już chyba wszyscy wiedzą, że w SH można za grosze upolować kaszmirowe swetry (mnie niestety gryzą :((( ), jedwabne sukienki i bluzki czy łatwiej dostępne bawełny i wiskozy. Na koniec zawsze bardzo dokładnie oglądam ubranie czy nie ma plam, które mogłyby się nie dać usunąć albo dziur, których nie widać na pierwszy rzut oka, bo już zdarzyło mi się w ferworze zakupów takie wziąć, a potem nosić je wyłącznie po domu.

Wyjątkiem była jeansowa kurtka, którą kupiłam ostatnio. Zakochałam się w niej i mimo dziur postanowiłam kupić. Na szczęście moja krawcowa wymyśliła jak można ją naprawić. W miejscu gdzie szwy się rozeszły naszyła mi taśmy bawełnianej koronki, w kolorze zbliżonym do kurtki (na zdjęciu jej kolor wyszedł dziwnie, ona jest szaro-niebieska). Wyszło to moim zdaniem świetnie! Ja zyskałam nową, ulubioną kurtkę, a ona drugie życie 🙂

Co kupuję?

Do SH nigdy nie chodzę z bardzo dokładnie sprecyzowanym planem zakupów, ale też staram się nie kupować wszystkiego tylko dlatego, że jest ładne i tanie (przyznaje muszę ze sobą walczyć!). Myślę o tym czy na pewno będę miała gdzie i kiedy w tym chodzić i czy naprawdę tego potrzebuję. Staram się iść z ogólnym planem, np. szukam sukienki na wakacje albo jednokolorowego tshirta i listą rzeczy (najczęściej w głowie, choć przydałoby się mieć to jednak spisane choćby w telefonie), które są w moim stylu i będą pasowały do mnie i mojego stylu, a także świetnie uzupełnią moją szafę.

Kupuję praktycznie wszystko poza bielizną. Choć udało mi się z raz czy dwa kupić biustonosz z papierowymi metkami, czy ostatnio taki strój kąpielowy. Raczej nie kupuję też butów. Musiałyby mnie naprawdę zachwycić i być praktycznie nowe bym się skusiła. Najłatwiej jest mi znaleźć ładne spódnice i sukienki, ale czasem trafią się też i inne części garderoby.

Kupuję nie tylko dla siebie, ale też (a może i przede wszystkim) dla mojej Zu. Wybór ubranek dziecięcych w SH jest dużo lepszy niż w sklepach, a biorąc pod uwagę to jak szybko się zużywają lub dziecko z nich wyrasta szkoda mi płacić za nie pełne kwoty. Poza tym w SH doskonale widać jak dany materiał będzie wyglądał po kilku/kilkunastu praniach. To duża przewaga nad zwykłymi sklepami, bo już nie raz się nacięłam, zwłaszcza właśnie w przypadku dziecięcych ubrań, na takie, które po 1 praniu wyglądały jak szmaty.

Kupuję też dla mojej mamy (łatwiej o większe rozmiary w SH), a bardzo sporadycznie dla męża 🙂 Nie dlatego, że miałby on coś przeciwko ubraniom z drugiej ręki, ale ma on tak wyśrubowany gust, że trudno znaleźć coś co mogłoby mu się spodobać.

Moje łupy:

Pokaże Wam kilka rzeczy, które były moim zdaniem najbardziej udanymi zakupami. Poza wspomnianą już wyżej kurtką jeansową udało mi się też znaleźć:

1. Idealny granatowy trencz – szukałam takiego w wielu sklepach i byłam gotowa zapłacić za niego naprawdę spore pieniądze. Niestety nic nie leżało na mnie dobrze. Ten z SH kosztował niecałe 20zł i jest dokładnie taki jak sobie wymarzyłam
2. Pudełkowy żakiet – ma ciekawą fakturę i kolory, które wbrew pozorom dobrze wyglądają na mnie, a wypatrzył go mój mąż 😀 podczas niedzielnego spaceru po tarnowskiej starówce. W poniedziałek z ciekawości poszłam go przymierzyć i okazał się na tyle fajny, że wróciłam z nim do domu.
3. Zimowa kurtka z prawdziwego puchu – przechodziłam w niej całą poprzednią zimę i nie wyobrażam już sobie kupowania innych kurtek. Ta lekkość, a przy tym naprawdę porządne zabezpieczenie przed mrozem to połączenie genialne. Zapłaciłam za nią też ok. 20zł, więc ułamek tego co musiałabym dać w sklepie 🙂 Pokazywałam się w niej nawet na Insta – więc możecie podejrzeć jak wygląda na mnie (KLIK).

1. Idealna sukienka na lato – ma piękny niebieski wzór, który kojarzy mi się z porcelaną 🙂 Uszyta jest z tkaniny bawełnianej, bardzo lekkiej i przewiewnej. Do tego ma ślicznie wykończoną górę. Ją też pokazywałam już na Ig (KLIK).
2. Wakacyjna sukienka – z powodu kroju nie noszę jej raczej w Polsce. Za granicą jakoś łatwiej pokazywać mi swoje niedoskonałości (w tym przypadku wystający brzuch), więc zabieram ją zawsze na wyjazdy. Też z bawełny, a na mnie wygląda TAK.
3. Dopasowana sukienka w pepitkę – kocham ten wzór i od dawna już szukałam podobnej sukienki. Jest świetna na wszystkie te oficjalne spotkania, gdy chcę wyglądać bardziej profesjonalnie, a zarazem niezbyt nudno.
4. Sukienka z koronką – na zdjęciu wygląda przeciętnie, ale ten koronkowy dekolt jest tak piękny, że już nie mogę się doczekać okazji by ją założyć. Jest to Asos z linii maternity 😀 więc nadaje się idealnie na święta, bo nawet jak zjem za dużo to nie będzie widać 😛

1. Ukochana sukienka z historią – jeśli jesteście ciekawe jaką to zajrzyjcie TUTAJ. To mój sukienkowy ideał, mam wrażenie, że ten krój jest po prostu stworzony dla mnie i mojej figury, ale sądząc po głosach na spódnicowej grupie (dla tych co nie wiedzą o co chodzi – KLIK) nie tylko ja się w niej tak dobrze czuję. Na mnie wygląda TAK.

2. Sukienka w kwiaty – ten motyw opanował moją szafę w tym sezonie. Ta w dodatku ma kwiaty duże i kontrastowe, które mam wrażenie bardziej mi pasują. Uszyta z przewiewnej wiskozy, idealna nawet na upały.

3. Jeansowa sukienka – ubrania z jeansu to moja słabość. Ta ma w dodatku bardzo ładnie wykończoną górę, która naprawdę pięknie leży. Z początku myślałam, żeby ją jakoś skrócić albo przerobić, ale chyba przekonuję się powoli, że ten dół nie jest zły. Dodatkowy atut – ma kieszenie 😀

1. Letnia sukienka – tym razem w fajnych, mocnych kolorach. Bodajże o 2 rozmiary za duża, ale dzięki wiązaniu z tyłu nie musiałam jej przerabiać. Nie muszę chyba dodawać, że uszyta z fajnego, cienkiego i przewiewnego materiału (bawełna).
2. Kolejna, letnia sukienka – tym razem z wiskozy w tropikalny wzór. Tak wygodna, że ostatnio nosiłam ja głównie po domu, ale podoba mi się na tyle, że śmigam w niej też po ulicach.
3. Sukienka o ciekawym kroju – którego na zdjęciu nie widać. Świetnie się układa, bo jest z takiego lejącego się materiału. Do tego ma dzwonowate rękawy i ciekawy dekolt. Jedyny problem jaki z nią mam to to, że nie do końca wiem, gdzie ją nosić, więc to niestety jedna z tych, które choć bardzo mi się podobają to wisi w szafie. Może Wy macie na nią jakiś pomysł? 🙂

Na dziś już wszystko. Musiałam podzielić wpis na części, bo za dużo się tego zrobiło. Mam nadzieję, że dotrwaliście do końca!

Pozdrawiam Was serdecznie,
Anwen