Moja włosowa historia - Elizabeth

Ostatnio "sobota" była w niedzielę, a dziś dla odmiany będzie wcześniej. Wszystko  z powodu konkursu w którym możecie wygrać urządzenie do fotodepilacji IPL marki Remington. Czas na przesyłanie swoich prac konkursowych macie już tylko do północy, a jutro na blogu ogłoszę zwycięzcę, więc pomyślałam, że wyjątkowo MWH zamieszczę w piątek. 

Nasza dzisiejsza bohaterka jest posiadaczką przepięknych, naturalnie blond i w dodatku prostych włosów, które przez lata nieodpowiedniej pielęgnacji i niszczących zabiegów nie pokazywały swego piękna w pełni. Dziś włosy Elizabeth autentycznie zachwycają, o czym możecie się przekonać poniżej.

Choć na świat przyszłam z pokaźną, jak na niemowlę, ilością czarnych włosów, to wkrótce potem moje włosy bardzo zjaśniały i stałam się naturalną blondynką :) Odkąd pamiętam moje włosy były proste i pozbawione objętości. Problem od zawsze stanowiło dla mnie nadmierne przetłuszczanie się i „przyklapnięcie” włosów u nasady oraz suche i rozdwajające się końcówki.  Wbrew pozorom moje włosy są dość gęste, choć na ich objętość negatywnie wpływa grubość pojedynczych włosów, które są bardzo cienkie . Niestety, nie potrafię określić ich porowatości.

 

Zawsze marzyłam o długich do pasa włosach i takowe udało mi się uzyskać pod koniec podstawówki. Moja pielęgnacja ograniczała się wtedy jedynie do szamponu i muszę stwierdzić, że jak na tamtejszy całkowity brak odżywiania moje włosy trzymały się nieźle, choć takiej liczby rozdwojonych, a raczej „rozczworonych” końcówek nie widziałam już nigdy więcej w moim życiu. Marzyłam wtedy o falowanych włosach, dlatego często zaplatałam je na noc w warkocz.

 

Nadszedł okres dojrzewania i czas moich włosowych rewolucji. Najpierw skróciłam swoje włosy do połowy pleców, następnie zdecydowałam się na modne wtedy cieniowanie i pasemka oraz skrócenie włosów do ramion, na co moje włosy zareagowały skręcaniem się i  puszeniem. Wtedy też zaczęłam „dbać” o swoje włosy rozpoczynając „pantenowo – silikonowe” kuracje. Włosy myłam codziennie, co niestety trwa do dziś. Wtedy dla odmiany zaczęłam tęsknić za prostymi włosami i zdecydowałam się na zakup pierwszej lepszej taniej prostownicy (przepraszam za jakość niektórych zdjęć). 

 

Nie rezygnowałam z pasemek, czasami malowałam spód włosów ciemniejszą farbą (na zdjęciu po lewej prosto po wyjściu od fryzjera, po prawej jak moje włosy prezentowały się na co dzień). Codziennie prostowałam grzywkę i przód włosów, lecz nawet odrobina wilgoci powodowała, że puszyły się skręcały w brzydki sposób. Zaczęłam tęsknić za długimi włosami i rozpoczęłam zapuszczanie, cały czas borykałam się z rozdwojonymi końcówkami, dlatego zakupiłam „alkoholowe” serum na końcówki z Avonu, z którego stosowania nie rezygnowałam przez kilka lat :/ 

Prawdziwą krzywdę wyrządziłam swoim włosom decydując się na drastyczne cieniowanie (włosy na czubku głowy miały zaledwie kilka centymetrów) oraz farbowanie (rozjaśnienie góry i ciemna farba od spodu). Już po wyjściu od fryzjera nie byłam zadowolona z efektów, koszmar czekał mnie jednak na drugi dzień po umyciu włosów. 

 

Byłam załamana tym co miałam na głowie, włosy przestały mnie w ogóle słuchać. Winę zrzuciłam na farbowanie i postanowiłam wtedy sobie raz na zawsze – nigdy więcej farbowania i zasady tej trzymam się do dziś. Cierpliwie czekałam, aż pozbędę się skutków tej fatalnej fryzury, lecz ślady farby były widoczne jeszcze przez kilka lat. Nie rezygnowałam wtedy z prostowania i cieniowania włosów, nie żałowałam też swoim włosom lakieru, czy mnóstwa silikonowych produktów z górnej półki, w których działanie bardzo wierzyłam. W krytycznym momencie moje włosy przestały słuchać nawet prostownicy, po prostowaniu wcale nie były proste, lecz nadal się skręcały. 

 

W końcu udało mi się pozbyć farby, włosy odrosły, lecz nadal katowałam swoje naturalnie proste włosy prostownicą, niby prostując niesforną grzywkę, lecz w rzeczywistości paląc każde niesforne pasmo, które akurat mi „podpadło”. Ciągle marzyłam o długich do pasach włosach, niestety z powodu rozdwojonych końcówek byłam zmuszona za każdym razem podcinać to, co udało mi się zapuścić. Moje włosy były przesuszone i matowe. Zaczęłam już nawet myśleć, że więcej z nich wydobyć się nie da i że jest to maksimum ich piękna.

Postanowiłam wreszcie prawdziwie zawalczyć o piękne włosy. Zapuściłam grzywkę, którą do tej pory katowałam nawet kilkakrotnie w  ciągu dnia prostownicą, przestałam spać w mokrych włosach, ograniczyłam cieniowanie, regularnie podcinałam końcówki i zaczęłam używać szczotki z naturalnego włosia.  Włosy prezentowały się coraz lepiej (niestety nie mam zdjęcia z tego okresu), lecz nadal borykałam się z rozdwojonymi końcami, a moim włosom brakowało „tego czegoś”.  

Wtedy trafiłam na bloga Anwen, i stopniowo zaczęłam wprowadzać w życie to, co na nim przeczytałam. Pierwszym krokiem było odstawienie serum z Avonu i zastąpienie go olejkiem rycynowym. I tutaj sukces, ogromna poprawa końcówek (po serum były rozdwojone już po tygodniu od podcięcia!). Moje włosy pokochały oleje i zaczęły nabierać blasku. Dodatkowo zaczęłam używać maski z Pilomaxu. Na zdjęciu moje włosy po kilkunastu tygodniach olejowania, niestety zdjęcie nie oddaje prawdziwego stanu moich włosów, gdyż są wyprostowane i nadal wspomagane silikonami. 

 

W końcu postanowiłam całkowicie wcielić w życie zasady włosomaniactwa. Na zawsze rozstałam się z prostownicą i postawiłam na naturalną pielęgnację włosów. Choć końce bywały niesforne po rozstaniu z prostownicą, to wreszcie stały się zdrowe jak nigdy przedtem i przestały się rozdwajać. 

  

I oto najaktualniejsze zdjęcie moich włosów (około 9 miesięcy włosomniactwa) 

  

Moja pielęgnacja prezentuje się w następujący sposób:

- szampony: babydream do codziennego mycia; Green Pharmacy z rumiankiem lub Barwa brzozowy do oczyszczania raz w tygodniu

- odżywki: Garnier Avocado i Karite; Nivea z olejkiem babassu

- maski: Wax lub Biovax; maski domowej roboty

- mycie metodą OMO ( Balsam z Aloesem Mrs Potter lub Isana do włosów suchych – pierwsze „O”)

- oleje: moje włosy pod tym względem nie są wybredne i ciężko jest mi wskazać, który z olei działa na nie w szczególny sposób. Staram się je nakładać co najmniej 2 razy w tygodniu na całą noc. Stosowałam już: oliwę z oliwek, olej lniany, olej kokosowy, olej alterry brzoza i pomarańcza, olej rycynowy, arganowy i migdałowy.

- wcierki: spróbowałam Kozieradki, niestety mnie uczula. Obecnie nie stosuję wcierek, czasami kremuję skalp naturalnym masłem Shea.

- końcówki: olej kokosowy po każdym myciu, czasami jedwab z Joanny.

- szczotka: Khaja z naturalnego włosia (nie zamienię jej na żadną inną)

- peeling skóry głowy nasionami truskawek lub malin (raz na 2 tygodnie)

- związywanie włosów w miarę możliwości  (uwielbiam chodzić w rozpuszczonych, niestety moje włosy strasznie się przez to plączą)

Obecnie jestem bardzo zadowolona ze stanu moich włosów, a zwłaszcza z końców, o których marzyłam. Nadal walczę z nadmiernym przetłuszczaniem, chciałabym bardzo myć włosy co drugi dzień. Problematyczny jest również skalp, moje włosy zawsze są przyklapnięte, nawet po upięciu na noc włosów do góry, po paru minutach od ich rozpuszczenia wracają do pierwotnego stanu. Widocznie już taki mój urok :)

Moje włosy nie są idealne, jednak wydaje mi się, że udało mi się wydobyć z nich to, co piękne. Lubię ich kolor (zwłaszcza rozjaśniony słońcem) oraz cenię je za to, że są proste. Mam nadzieję, że moja historia zachęci posiadaczki podobnego typu włosów do zaakceptowania ich oraz rozpoczęcia  właściwej pielęgnacji.

Pozdrawiam
Elizabeth

Udostępnij Udostępnij Udostępnij